-
1 łuk
сущ.• арка• дуга• кривая• лук• лука• поклон• свод* * *1) archit. łuk (arkada) архит. арка2) muz. łuk муз. лига3) łuk (linia) дуга4) łuk (broń) лук (оружие)cebula лук (растение)* * *♂, Р. \łuku 1. дуга ž, полукруг, излучина ž, лука ž;zgiąć się (wygiąć się) w \łuk (\łukiem) изогнуться дугой;
2. лук (оружие);3. арка ž;\łuk mostowy арка моста; \łuk tryumfalny триумфальная арка;
4. муз. лига ž* * *м, Р łuku1) дуга́ ż, полукру́г, излу́чина ż, лука́ żzgiąć się (wygiąć się) w łuk (łukiem) — изогну́ться дуго́й
3) а́рка żłuk mostowy — а́рка моста́
łuk tryumfalny — триумфа́льная а́рка
4) муз. ли́га ż -
2 triumfalny
прил.• ликующий• победный• победоносный• триумфальный* * *triumfaln|y\triumfalnyi триумфальный;luk \triumfalny триумфальная арка
+ tryumfalny* * *триумфа́льныйłuk triumfalny — триумфа́льная а́рка
Syn:
См. также в других словарях:
łuk — m III, D. u, N. łukkiem; lm M. i 1. «linia, krzywizna wygięta półkolisto» Łagodny, ostry łuk. Łuk tęczy. Opisać, nakreślić łuk. Zgiąć się, wygiąć się w łuk. Okrążyć, otoczyć łukiem. ∆ anat. Łuki kostne, chrząstkowe albo chrzęstne «kości,… … Słownik języka polskiego
